ఆయన సినిమాల్లోకి వచ్చినప్పుడు కొమ్ములు తిరిగిన మహానటులు సినిమా సామ్రాజ్యాన్ని ఏకచ్ఛత్రాధిపత్యంగా ఏలుతున్నారు. మరొకడికి చోటే లేనంత ఉక్కిరిబిక్కిరిలో పరిశ్రమ ఉయ్యాలలూగుతోంది. కానీ ఆయనకి స్థానం లభించింది. అందమైన రూపం, మృదువైన మాట, ఉంగరాల జుత్తు, ఎత్తైన విగ్రహం, బంగారు ఛాయ, పరిపుష్టమైన గొంతు…కలగలిసిన ఆ అబ్బాయి ఎక్కడో ఓ ఫ్లాష్‌లా తోచాడు కొందరికి. అప్పుడే కొత్తవాళ్ళతో సినిమా చేయాలనుకున్న ఓ సంస్థకి ఆ అబ్బాయి మెరుపులా అందొచ్చాడు. అంతే సినీరంగప్రవేశం జరిగింది. ఆ అబ్బాయి నిర్మాతయ్యాడు. గొప్ప గొప్ప సినిమాల్లో నటించి, సొంత బ్యానర్‌ స్థాపించి దానికో సార్థకతను కల్పించాడు. యాభై ఏళ్ళ నటజీవన ప్రయాణంలో మంచి నటుడు, అభిరుచి గల నిర్మాత, అందరి ఆత్మీయుడిగా, కలగలసి ఆజాతశత్రువుగా సుస్థిర స్థానాన్ని, తనదైన సామ్రాజ్యాన్ని నెలకొల్పుకోగలిగాడు. ఇప్పడు డు అని అనలేం. మన్ననని, మన్నికని సాధించి, సామాన్యుడు మాన్యుడిగా ఎదిగిన ఆయన ఎత్తుని ఎందరో అధిగమించలేకపోయారు. ఆయనే గొప్ప నటుడు, మహా నిర్మాత, చిరకీర్తిని నిలుపుకున్న మాగంటి మురళీమోహన్.
పెళ్ళయిన తర్వాతే చిత్రపరిశ్రమలోకి ప్రవేశించిన మురళీమోహన్ పవిత్రమైన వ్యక్తిత్వాన్ని, వ్యసనాలకు దూరంగా తనదైన సమగ్రతా సౌథాన్ని నిలబెట్టుకున్నారు. తర్వాతి తరంవాళ్ళు అనుసరించే ఆదర్శమూర్తిగా మాత్రమే ప్రయాణించడం ఆయన చిరునామాకి చెరగని సంతకం. అలాగని ఆయన జీవితమేమీ వడ్డించిన విస్తరి కాదు. పరిశ్రమలోకి వచ్చినప్పటికి సంపన్నకుటుంబం కాబట్టి ఏవో నాలుగు రాళ్లు ఉండి ఉండొచ్చు ఆయనకి. కానీ అవి ఎత్తుపల్లాల నటజీవితానికి తోడు రావు. అందునా ఆయన ఎంపిక చేసుకున్న నీతివంతమైన జీవనవిధానానికి అవి అస్సలే అండగా నిలబడలేవు. పెద్దలకిచ్చిన మాట, పరిశ్రమలోని పెద్ద అడుగుజాడ, రెండూ రెండు కళ్ళుగా జీవితాన్ని అనుక్షణం చూసుకుంటూ తనని తాను చెక్కుకున్న అపూర్వ శిల్పం మురళీమోహన్‌గారు.
సజావుగా సాగే జీవితంలో, నాజూగ్గా నడుపుకుంటున్న జీవనప్రయాణంలో ఆయన తిరిగిన మలుపులు ఎంతో వరకూ ఛాలెంజ్‌లనే ఆఫర్‌ చేశాయి. సినిమా నిర్మాణంలో ఉత్తమాభిరుచితో చిత్రాలు నిర్మించే ప్రయాసలో మురళీమోహన్ ఎక్కడా తన వ్యక్తిత్వ పరిధిని దాటలేదు. అతిక్రమించలేదు, నిర్దిష్టమైన కుటుంబవ్యవస్థకి ప్రతీకగా, పతాకగా ఎప్పుడూ కుటుంబకథాచిత్రాలనే నిర్మించారు. డబ్బు కోసం డాబుసరి సినిమాల జోలికే ఆయన పోలేదంటే ఆయన చేసింది వ్యాపారమా? కానే కాదు. విలువలు ముందు, తర్వాత ఏది, ఎంత చేత చిక్కితే అంతే అనుకునే నిర్మలత్వం మురళీమోహన్ని పరిశ్రమలో ప్రత్యేకంగా ఎత్తి చూపింది. ఆ ఎత్తును ఆయన ఏనాడు కురచన చేసుకోలేదు. చేసుకోలేకపోయారు అనడం సబబు. చుట్టూ పేర్చుకున్న నైతిక ప్రమాణాలు, ధర్మబద్ధమైన కొలతలు ఆయన సైన్యంగా, ఆయనెప్పుడూ యుద్ధాలను గెలుచుకుంటూనే వచ్చారు.
ఓటమి లేని మనిషే ఉండడు. ఏదో ఒక దశలో మహామహా అనుకున్నవాళ్ళు కూడా ఇరుకున పడిపోతారు. అలాంటి అపహాస్య సందర్బాలు కూడా మురళీమోహన్ని అప్పుడప్పుడు చుట్టపుచూపుగా పలుకరిస్తుండేవి. కానీ అవి ఆయన్ని నిలదీయలేకపోయాయి. ప్రశ్నించలేకపోయాయి.
ఆయన అడుగుపెట్టిన రెండూ రంగాలు హై లెవెల్‌ వివాదస్పదమైనవే. ఒకటి సినిమా రంగం. తర్వాత రియల్‌ ఎస్టేట్‌ రంగం. సినిమాల్లో ఆయన ఎంత విజయం సాధించి సార్థకతను సాధించారో, రియల్‌ ఎస్టేట్‌ రంగంలో కూడా అంతే స్థాయిలో ఓ బెంచ్‌మార్క్‌ సెట్‌ చేయగలిగారు. మురళీమోహన్ అంటే రియల్‌ రియల్టర్‌. ఆస్తులు, అంతస్తులు ఆయన్ని వెంబడించాయి. కానీ, ఆయన వాటి వెంట వెంపర్లాడలేదు. పరిగెత్తి పాలు తాగే కన్నా నిలబడి నీళ్లు తాగడాన్నే తన జీవితానికి తాను నేర్పుకున్న గొప్ప పాఠం. ఆ అభ్యాసమే ఆయనని నిఖార్సయిన వ్యాపారిగా, ఖచ్చితమైన వ్యవహారిగా రూపొందించాయి.
పరిస్థితులు ఆయనకి చేసిన సాయం కన్నా, ఆయనకి ఆయన చేసుకున్న సాయం, మేలే ఎక్కువ. ఆయన్ని దగ్గరగా చూసినవారికి గానీ ఆయన శల్యరూపం అర్ధం కాదు. వ్యాపారం చేసి చెడ్డపేరును మూటగట్టుకోని వాళ్ళుంటారా? ఉండగలరా? అదొక్క మురళీమోహన్‌కి మాత్రమే పట్టుబడిన మంత్రం. పెద్దల అడుగుజాడలలో నడవగలిగిన ఆయనలోని ఒడుపు, నేర్పు చూసి ఆశ్చర్యపడాలేగానీ, అనుకరించడానికో, అనుసరించడానికో అందివచ్చే వెసులుబాట్లు కావవి.
ఎనిమిది దశాబ్దాలకు పైచిలుకు జీవన సంగ్రామం, అందులో యాభై ఏళ్ళ నట వ్యాసంగం, అందులోనే అంతర్లీనంగా వ్యాపార విలోమం….అన్నీ అల్లిబిల్లిగా అల్లుకుంటే, ఏ ముడిని ఎలా విప్పుకోవాలో, ఏ ముడిని ముడిపెట్టుకోవాలో అనుక్షణం, అడుగడుగునా పరిశీలించుకుంటూ, పర్యవేక్షించుకుంటూ సాగిన ఓ సంపూర్ణమైన జీవనగ్రంధం మురళీమోహన్‌గారు.
మిత్రులే తప్ప శత్రువులే లేని మార్గం
ఆత్మీయులే తప్పితే ప్రత్యర్ధులే తెలియని ప్రయాణం…
రాజకీయాలలో కూడా మచ్చలేని మనుగడ….మరి ఇలాటివాళ్ళని కాకపోతే ఎవరిని అజాతశత్రువు అనాలి. అనగలం. అవును మురళీ మోహన్‌ ఆత్మీయమైన అజాతశత్రువు. నిస్షందేహంగా.
